Sayfalar

13 Temmuz 2015 Pazartesi

Söz ...

" Bu dünyada neyi çok istiyorsan o senin imtihanındır " diye okumuştum bir yerde. İnandım. Beklemeyi öğrenemedim, sabrıma yenik düştüm. 

Dün akşam misafirlerimiz vardı. Evlat edinmeye karar vermişler, 15 yıllık evlilikleri boyunca onca çabaya rağmen nasip olmadı bir evlat. Başvuru işlemleri, görüşmeler derken evlat edinmeleri için gereken onay gelmiş Ankara'dan. Sabırla bekliyorlar şimdi gelecek olan müjdeli telefonu. Ev öyle sessiz ki dedi bana, çocuk olmayınca susuş kalmış değirmenler gibi hissediyorum kendimi diye sessizce anlattı bana yaşadıklarını. Yaşayan biliyor bu duyguyu, onu anlıyordum çünkü biz de yaşadık bu süreçleri. Boğazımda düğümlenmeden ben ağladım, o ağladı. 

Hayatımda bir sürü şeyi değiştirmeye karar verdim. Değiştiremeyeceklerimi yanıma alıp, arta kalan her şeyden vazgeçmeye karar verdim. İnsanlardan, yaşananlardan sıkılmışken, hali hazırda hızlı karar almaya başlamışken bana iyi gelmeyen her şeyden kurtulmaya söz verdim. Böylesi güzel olacak...


9 Temmuz 2015 Perşembe

Yalnız...



Sıcak bir yaz günü. Hiçbir şey yapası gelmiyor insanın. Tatil istiyor yüreğim de ruhum da. Bir yazı okudum bugün Ceyda Düvenci'ye ait. Verdiği bir röportajda yalnızlığı / anne olmayı öyle güzel anlatmış ki.. Her ne kadar bu iki kelime çelişkili görünse de içiçe öyle güzel bir hal almış ki..Bu cümleleri aynen yazmak istiyorum:

"Bence her anne kendi hayatında yalnız, babalar çok sonraları giriyorlar işin içine. Biz zaten birey olmayı, karıkoca olmayı, eş olmayı, sevgili olmayı zor becerirken bir anda bir çocuk giriyor hayatımıza. Anne baba olmaya adapte olmak için her bireyin zaman ihtiyacı var. Babaların da kendilerine ait zorlukları var. Ben de belirli şeyleri oturtabilmek için deli gibi çalışıyorum. Kızımı istediğim kadar göremiyorum. Ama gördüğüm zaman en güzel vakti geçiriyorum. Babası da öyle. Her birey için anne ve babalığı yalnız sırtlanıp devam etmek başlı başına bir sanat. Bizim imtihanımız diye düşünüyorum."

Bu satırları okuduğumda kendime dair öyle çok sey buldum ki. Söylenecek onca cümlem olmasına rağmen ben susacağım bugün. Belki başka bir zamana....